Ադամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ Ա•դամ
- ըստ աստվածաշնչի՝ մարդկության նախահայրը, առաջին մարդը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Ադամ խաբեցավ, դրախտն ընկավ Եվդոկիա՝ - մարդը սխալական է
- Ադամա կաշվով՝ հագուստով Մուշ՝ - մորեմերկ, լրիվ մերկ
- Ադամը պպզած տեսնել Կարին՝ - տարիքով մեծ լինել ◆ Դուն անոր պըզդիկ գիտեցար, անիկ Ադամը պպզած է տեսնել։ (Ձեռագիր)
- Ադամի եզ - ծույլ, անբան
- Ադամի եզան պես պառկել - ծույլ ու անհոգ պառկել
- Ադամի խավար - տե՛ս ադամախավար
- Ադամի տարվանից՝ վախտից - Ադամից սկսած, Ադամ ու Եվայից սկսած, շատ հին ժամանակներից, շատ հնուց ◆ Ադամի տարվանից ճամփա ենք ելել… բայց ոչ ճամփեն է վերջանում, ոչ էլ արդարությունն է երևում Աղվ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։