ադամորդի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdɑmɔɾˈdi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դա•մոր•դի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (հնց․) (նորբ․) մարդ, մարդ արարած ◆ Տանջված ու որբ ադամորդուն ասում եմ ես՝ մնաս բարով։ (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- մարդ, մահկանացու, ասուն, ադամ, ադամածին, ադամածնունդ, հոգևոր, մահավոր, մարմնավոր, երկրավոր, հողածին, երկրածին, հեղաստեղծ, հողեղեն, կանանցածին, դեմետրածին, կավաստեղծ, կավակող, (ժղ․)՝ հումկաթնակեր, հացակեր, երկոտանի, մարդ արարած, մեղաց որդի, լո (գվռ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ադամորդի(ն) | ադամորդիներ(ը) |
| Սեռ. | ադամորդու | ադամորդիների |
| Տր. | ադամորդու(ն) | ադամորդիների(ն) |
| Հայց. | ադամորդու(ն) | ադամորդիների(ն) |
| Բաց. | ադամորդուց | ադամորդիներից |
| Գործ. | ադամորդով | ադամորդիներով |
| Ներգ. | (ադամորդում) | (ադամորդիներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։