ազատորդի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɑtɔɾˈdi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•զա•տոր•դի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հայրենիքի ազատության նվիրված մարդ ◆ Պետք չէր դագաղ, և ոչ ճերմակ պատանքներ, Որով գոցվեր ազատորդի քաջորդին։ (Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան)
- (պատմ․) ազատատոհմ մարդ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ազատամարտիկ, ֆիդայի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազատորդի(ն) | ազատորդիներ(ը) |
| Սեռ. | ազատորդու | ազատորդիների |
| Տր. | ազատորդու(ն) | ազատորդիների(ն) |
| Հայց. | ազատորդու(ն) | ազատորդիների(ն) |
| Բաց. | ազատորդուց | ազատորդիներից |
| Գործ. | ազատորդով | ազատորդիներով |
| Ներգ. | (ազատորդում) | (ազատորդիներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։