ազգական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ազ•գա•կան 

Գոյական

  1. արյունակից, միևնույն տոհմից սերված ◆ Ապարանքը դատարկ էր, որովհետև նրա ընտանիքը և ազգականները գնացել էին ամառանոց։ (Րաֆֆի)
  2. (հնց․) խնամությամբ բարեկամացած
  3. (փխբ․) (հնց․) որևէ բանով իրար նման՝ մերձավոր
  4. (իրավգ․) ազգակցական կապի մեջ գտնվող և մինչև նախապապը կամ նախատատն ընդհանուր նախնիներ ունեցող անձ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. արյունակից, ազգակից, հարազատ, մերձավոր
  2. արյունամերձ, մերձազավակ, մոտասեր, ընտանի, ընտանյակ (հնց․)
  3. ազգակից, ընտանեկից, յուրային, բարեկամ, խնամի, թայրաթոտք (հնց․)
  4. դաս, իրավոր, խզուկ(բրբ․)
  5. տոհմակից
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. ուղիղ գծով ազգական

Ածական

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։