ակամա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑkɑˈmɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ակամայ

վանկեր՝ ա•կա•մա 

Ստուգաբանություն

Ծագել է կամք բառից։ Հայերեն բառը անշուշտ իրանական փոխառություն է՝ ա բացասականի պատճառով։ Նույն բառը կա պահլավերեն՝ akāmak անվճռական, պազենդերեն՝ akām ակամա, սանսկրիտ՝ अकाम akāma:

Ըստ Ջահուկյանի՝ փոխառություն է պարթևերեն akāmāy (ուշ՝ agāmāy), մ․ պ․ akāmak ձևի դիմաց։

Մակբայ

1. հակառակ իր կամքի, հարկադրաբար ◆ Ակամա բժիշկ։
2. ակամայից, իր կամքից անկախ ◆ Լևոնը մի պահ դիտեց նրա ծույլ և ակամա շարժումները։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ

1. ակամայաբար, ակամաբար, ակամայորեն, կիսակամ, ինքնաբերաբար, անհոժարաբար, անհոժարապես, անհոժարորեն, անկամաբար, անկամայորեն (ժղ․) կաց ու կամ, ուզեմ-չուզեմ
2. հարկադրաբար, պարտադրաբար, պարտադրապես, հարկադրապես, ստիպողաբար, ստիպողապես, բռնաբար, բռնիորեն, ակամայաբար, ակամայից, առհարկի (հնց․)

Արտահայտություններ

1. կամա թե ակամա

Բաղադրյալ բառեր
ակամայաբար ակամայից ակամայորեն ակամայություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unwittingly, unwillingly գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нехотя поневоле (ru) ‎(nexotja ponevole), невольно (ru) ‎(nevolʹno), непроизвольно (ru) ‎(neproizvolʹno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ածական

1. հակառակ իր կամքի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ involuntary, reflex, automatic, unwilling, unconscious գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ принужденный (ru) ‎(prinuždennyj), вынужденный (ru) ‎(vynuždennyj), невольный (ru) ‎(nevolʹnyj), непроизвольный (ru) ‎(neproizvolʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։