աղարտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղար•տել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աղարտ + -ել

Բայ

  1. փչացնել, վնասել, եղծել ◆ Դարերի հոսանքը այստեղ ոչինչ չէր աղարտել, միայն կերպարանափոխել էր։ (Րաֆֆի)
  2. աղավաղել, խեղաթյուրել
  3. աղտոտել, կեղտոտել
  4. (փխբ․) արատավորել, վարկաբեկել ◆ Նա այդ նպատակին հասնելու համար աղարտեց և հայրենասեր Վասակ իշխանի համբավը։ (Մուրացան)
  5. աղոտացնել, խաթարել ◆ Փնտրում էր մոր դեմքը, որ տարիները բնավ չէին աղարտել նրա հիշողության մեջ։ Ստեփան Զորյան
  6. (հին) արհամարհել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կեղտոտել, աղտոտել, աղտեղել, աղբոտել, (գվռ․)՝ աճռել, աճռթել, աճռկել, աճռտել, աճռտկել, լաոտել, լղոզել, լոպոկել, լոպոկոնել, շպշկել, շպկորել, հարամել, հտքել, մանոտել, մնտռել, մուռտառել
  2. արատավորել, ապականել, պղծել, արատել (հնց․)
  3. խողաթյուրել, կեղծել, աղավաղել, նենգել, նենգափոխել, եղծել, խարդախել, աղճատել, այլափոխել, թյուրել, (գվռ․)՝ ծեքել, կամռկորել, ձախլել, թարսել
  4. փչացնել, խափանել, խաթարել, աղճատել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]