աղյուսե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղիւսէ

վանկեր՝ աղ•յու•սե 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աղյուս +

Ածական

  1. աղյուսից պատրաստված, աղյուսաշեն ◆ Սեպուհը ցույց տվեց քաղաքի բարձրաբլուր մասը, մի ընդարձակ աղյուսե շենք։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Թրծած աղյուսե հատակ ուներ նաև Վահանենց զբաղեցրած սենյակը։ (Անահիտ Սահինյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. աղյուսակերտ, աղյուսաշար, աղյուսաշեն, աղյուսավոր, աղյուսյա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]