Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամաչկոտ

վանկեր՝ ա•մաչ•կոտ

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ ամաչ, վերջածանց՝ -կոտ:

ամաչող, ամոթխած, քաշվող ◆ Ես նրան ճանաչում եմ. նա մի ամաչկոտ, բայց քաջ երիտասարդ է։ Ստեփան Զորյան

ամոթխած, պատկառոտ, ակնածու, խպնոտ (արևմտհ․), պատկառուկ (հնց․), ամաչերես, ղպնոտ, կակուղերես, շկնտերես, մամուխիկ, երեսը վար (բրբ․)

Բաղադրյալ բառեր
ամաչկոտություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ shy, timid գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стыдливый (ru) ‎(stydlivyj), застенчивый (ru) ‎(zastenčivyj), стеснительный (ru) ‎(stesnitelʹnyj), конфузливый (ru) ‎(konfuzlivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։