ամոլ

Հայերեն

Ստուգաբանություն

Թերևս առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական smpolio` «միասին քշվող» արմատից (sm-` «միասին, համա-» և pel-`«քշե՞լ»)։ Կազմության համար համեմատել ամուլ՝ n-polõ-, համեմատել լատիներեն՝ pellõ` «խփել, հրել, քշել», opilio (owi-pilio)` «հովիվ < ոչխար քշող»։

Գոյական

1. միասին լծվող լծկաններից յուրաքանչյուրը, լծակից
2. Ղարաբաղ՝ գութանի կամ սայլի առաջին զույգ լծկանը՝ առաջին լուծը ◆ Աղջիկները համեստ ու լռակյաց, երբեմն միայն հարվածում էին ամոլներին, երբ սրանք ծանրացնում էին իրենց ընթացքը։ (Մուրացան) ◆ Կռունկն ամոլ արեցի, սագերն հորիք լծեցի։ Հովհաննես Թումանյան
3. միմյանց գործակից կենակից օգնական մարդկանց զույգ (փխբ․)
4. մասնավորապես՝ ամուսնական զույգ, ամուսիններ ◆ Անակնկալ համերաշխությունը այս ամոլին՝ զրկանքի պես բան մը կ'ըլլար անոնց, որ ամուսնության հաջորդ օրվան համար գժտում, երկպառակություն նախատեսեր էին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
5. լծորդ տառ (քրկն․)

Հոմանիշներ

1. ամբոլ (գութանի առաջին լուծը) (բրբ․)
2. ամբոլ, եզնամոլ, եզնամոլի, լուծք, հարկիք (լուծը միասին քաշող) (բրբ․)

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ первая пара в упряжке плуга (ru) ‎(pervaja para v uprjažke pluga), супружеская чета (ru) ‎(supružeskaja četa) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։