այո
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [ajo]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Հավանաբար բնաձայնական կազմություն, թեև բուն կաղապարը հայտնի չէ։
Վերաբերական[խմբագրել]
վանկեր՝ ա·յո
- դրական պատասխան տրված հարցին ◆ Հենց ա՞յդ էիք ուզում խնդրել, - հարցրեց Մարգարյանը։ ◆ - Այո՛, միայն այդ, - պատասխանեց Ազնիվը։ Սերո Խանզադյան
- առհասարակ՝ դրական խոսք, առանց հարցումի իր կամ ուրիշի մտքի հաստատում ◆ Դուն անցար, այո՛, դարձյալ աշխարհը կառավարվում է յուր օրենքներով։ Հթ
- հարցականով՝ մի՞թե, իրա՞վ ◆ Այո՞, չգիտեի, մեզանում այդպես էլ կարելի է, այնպես էլ, - նկատեց գեղեցկուհին։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (ժղ․) հա
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։