անհաղթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhɑʁtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հաղթ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- չհաղթվող, չհաղթված, պարտություն չկրող՝ չկրած ◆ Էս դարում Մըսր անհաղթ ու հզոր, Մսրա-Մելիքն էր նստած թագավոր։ Հովհաննես Թումանյան
- անառիկ, անմատչելի, աննվաճ ◆ Կանգնած էնա այնտեղ, իբր անհաղթ փառքի մի վիթխարի վկա։ ◆ Պառկած է այնտեղ լենինը։ Եղիշե Չարենց
- հզոր, ուժեղ ◆ Կռիվ (եմ) մղում, լողում, անվեհեր Անհաղթ տեղչանքով Հեռու ափերին։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
- անհաղթահարելի։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- անհաղթելի, անպարտ, անպարտելի, անընկճելի, անխոցելի, անհաղթական, ան հաղթու, դժվարահաղթ։
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։