Հայերեն

Ածական

վանկեր՝ ան•հե•թեթ

տխմար, անիմաստ, անմիտ ◆ Իհարկե, ունեմ մեղքեր ես, ուրանալն այդ անշուշտ անհեթեթ է։ Եղիշե Չարենց
վիթխարի, հսկա (հնց․) ◆ Նրա ամեհի նժույգը դողում էր, ծալվում էր յուր վիթխարի հեծյալի անհեթեթ ծանրության ներքո։ (Րաֆֆի)
անճոռնի, այլանդակ ◆ Հայ Մարդպետը… յուր անհեթեթ հագուստով և վիթխարի մարմնի մի քանի մարդու տեղ էր բռնում։ (Րաֆֆի)
անմիտ, սխալ ◆ Նա… չպիտի թույլ տար որդուն իրագործել այդպիսի մի անհեթեթ որոշում։ (Մուրացան)
անկարգ, խառնաշփոթ ◆ Անհեթեթ շարքով, խուռներամ, անկարգ, ծանրաշարք եկան Սաքոյի դիմաց:ՀԹ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ absurd, preposterous, ludicrous գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нелепый (ru) ‎(nelepyj), несуразный (ru) ‎(nesuraznyj), вздорный (ru) ‎(vzdornyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։