Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ձամբ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ես ինքս, դու ինքդ, նա ինքը ◆ Նա… աչալրջությանբ հսկում էր ամրոցի պահպանության, անձամբ այցելում էր պահականոցները։ (Մուրացան)

անձամբ անձին (հնց․) - ինքն իրեն ◆ Իր մեջ քաջություն չէր զգում անձանբ անձին համոզվելու, որ նա իսկապես հեռացել է։ (Նար-Դոս)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։