անվայել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վա•յել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ոչ վայել, ոչ վայելուչ, անպատշաճ ◆ Դու ծաղրում ես, Սամվել, այդպիսի դեպքերում անվայել է ծաղրել։ (Րաֆֆի) ◆ Ասում են՝ Հայր Մարդապեստը իրեն պահում է անվայել: Ստեփան Զորյան
  2. չվայելված, առանց վայելելու

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անպատշաճ, անհարմար, անպատեհ, անտակտ, խայտառակ, անպարկեշտ, անվայելուչ, անվայելչական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]