ասմար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աս•մար 

  1. Մուշ, Ջավախք, Սասուն, Վան, Ուրմիա՝ թուխ, սևաթույր ◆ Ասմար կնիկ ի, խորոտ իրես ունի։ ՍԾ ◆ Ասմար մազեր։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։