բայածական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑjɑt͡sɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•յա•ծա•կան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (լեզվբ․) բայակազմ ածական, նախապես նշանակել է բայից ածանցված անուն (ածանցական անուն)՝ սիրուն, իմաստուն, մարթուն․ ըստ հետագա որոշ քերականների (Բագրատունի, Աբեղյան)՝ տարբեր վերապահումներով նաև ածականական կիրառություն ունեցող դերբայները (Ածական դերբայ կամ Դերբայ ածական) կամ պարզապես՝ դերբայները․ ըստ Ստ․ Մալխասյանցի՝ «ածական անուն, որ առաջ է եկել բայարմատից՝ որևէ ածանցական մասնիկով»․ օրինակ՝ սիրուն, սիրելի, ընդունիչ, ազդու
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բայածական ածանցական անուն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։