բառակապակցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑrɑkɑpɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բառակապակցութիւն

վանկեր՝ բա•ռա•կա•պակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (լեզվբ․) երկու կամ ավելի բառերի կապակցությունը որպես քերականական ու իմաստային ամբողջություն ◆ Դրանք էլ անջատվում էին ճիշտ այնպես, ինչպես այլ այլ բառակապակցություններով արտահայտված տրոհվող որոշիչներն ու պարագաները։
  2. տե՛ս բառակապակցում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բառազուգորդություն, բառազուգորդում, բառահյուսություն (երկու կամ ավելի բառերի կապակցությունը որպես քերականական ու իմաստային ամբողջությունը) (լեզվբ․) (հզվդ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]