բարձրագավթակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑɡɑvˈtʰɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•գավ•թակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բարձր տեղում ընկած փոքր գավիթ ◆ Իր կեցած տեղը բարձրագավթակ մըն է, քանի որ հոն կարելի է բարձրանալ… սանդուղներով։ Շահան Շահնուր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]