բարձրակարգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈkɑɾɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•կարգ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր որակի, բարձր կարգի, տեսակ ◆ Բարձրակարգ ծխախոտ։
  2. զարգացման բարձ աստիճանի ներկայացնող ◆ Բարձրակարգ կաթնասունների թվին են պատկանում մեծ թվով բազմապիսի կենդանիներ։
  3. (սպորտ.) բարձր կարգ ունեցող, բարձր կարգային ◆ Բարձրակարգ մարզիկ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. առաջնակարգ, բարձրատեսակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]