բարձրահնչուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑhnˈt͡ʃʰun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•հ(ը)ն•չուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր հնչող, բարձր ձայն հանող
  2. մեծադղորդ, բարձր, վսեմ հնչող (հնց․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս բարձրաձայն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]