բարձրահուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•հուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (փխբ․) խոր, իմաստալից, բարձր, վսեմ, էությամբ, բովանդակությամբ ◆ Եվ լինում է երգը այնքան բարձրահուն և բարձրախոհ։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]