բարձրաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բարձ•րա•ձայն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
Մակբայ
- բարձրահունչ, բարձր ձայնով ◆ Եվ բարձրաձայն աղաղակը թնդացրեց մեր աշխարհը։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հանկարծ դահլիճում բարձրաձայն լսվեց իր ազգանուն անունը։ (Բոգդան Վերդյան)
- լսելի ձայնով ◆ բարձր ընթերցանություն
- (փխբ․) համարձակ, աներկյուղ, բացեիբաց ◆ բարձրաձայն բողոքել
- բարձրահամբավ, հռչակավոր (անհնձն․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բարձրագոչ, բարձրագոռ, բարձրաբարբառ, բարձրալուր, բարձրականչ, բարձրակոչ, բարձրահնչակ, բարձրահունչ, բարձրահնչյուն, բարձրահնչուն, բարձրաղաղակ, բարձրատոն, որոտաձայն, որոտագոչ, մեծագոչ, մեծագոռ, մեծաբարբառ, մեծաձայն, սաստկաձայն, ուժգնաձայն, կոկորդալի, կոկորդալիր (բարձր ձայնով)
- տե՛ս համարձակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։