Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•ղա•ղակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բարձր աղաղակող, բարձր աղաղակ բարձրացնող, բարձր աղաղակելով, բարձրակոչ, բարձրագոչ
բարձրաձայն խոսող, բարձր ձայն ունեցող ◆ Ես կերազեմ հայր Թրուպատուրը Հոմեր ու իր հսկաները բարձրաղաղակ։ (Ռուբեն Սևակ)
(փխբ․) բացահայտ, ակնհայտ, ակներև, անվերապահ ◆ Այդ ձգտումը բարձրաղաղակ կապացուցեր մեր ժողովրդի հավաքական տրամադրությունը։ Զապել Եսայան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։