բարձրիրան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾiˈɾɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րի•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր, երկար իրան ունեցող, բարձրահասակ ◆ Հայկական հեծյալ այդ գումարտակը ղեկավարում էր երկար ոտներով կապտավուն ձի նստած մի բարձրիրան ու թիկնեղ տղամարդ։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. երկարիրան (բարձր իրան ունեցող)
  2. տե՛ս բարձրահասակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]