բարև

Վիքիբառարան-ից
Արեւմտահայերէն Արտասանութիւն

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [bɑˈɾɛv]

վանկեր՝ բա•րև 

Գոյական

  1. ողջույն, ողջունելու բառ, որ ասվում է հանդիպելիս ◆ Բարև ձեզ, — ասաց կինը։ (Ակսել Բակունց)
  2. ողջույնի բացականչություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. ողջույն, բարեմաղթություն
  2. բարևտուք (բրբ․),
  3. բարի աջողու՜մ, հարգա՜նք, հարգանքնե՜ր
  4. բարի լու՜յս, բարի երեկո՜, բարի գիշե՜ր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. բարև անել, բարև տալ -
    1. ողջունել, բարևել, մեկին բարև հաղորդել ◆ Թաթոսը քեզ բարև էր անում։
    2. բարև տանել
  2. բարև բռնել
    1. ողջունելիս որոշ խոնարհ դիրք ընդունել ի նշան հարգանքի ◆ Կոդակը բարև բռնած սպասեց ողջույնի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
    2. տե՛ս բարով բռնել ◆ Հալիվորը բարև բռնեց, թագավորի դեմը կայնավ։ ՀժՀք
  3. բարև գրել - գրելով բարև ուղարկել
  4. բարև, աստծու բարին ունենալ - թեթև ծանոթություն պահպանել
  5. (հզվդ․) բարև կենդանություն - ողջություն առողջություն ◆ Բարև կենդանություն, ողջունեցին նրանք և իրար հետևից նստեցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  6. բարև-բարի լույս ասել, ունենալ - ծանոթ լինել (ոչ մտերիմ)
  7. բարևն առնել - ողջույնին պատասխանել ◆ Մարգարը բարևս առավ։ Սահակ Ամատունի
  8. Պոլիս՝ բարևը կտրել, բարև-աստծու բարին կտրել - դադարել մեկին ողջունելուց, բարևելուց, հարաբերությունները խզել ◆ Քիչ-քիչ բարևնին անգամ սկսան կտրել։ Եր
  9. Պոլիս, Ուրմիա՝ բարևի կենալ, բարևի կայնել - անցնող անձի բարևին պատասխանելու համար ոտքի կանգնած սպասել
  10. բարևը մոռանալ - շփոթվել ◆ Հենց հոր դեմքը տեսա, բարևս մոռացա։
  11. բարև տանել - բարևը, ողջույնը մեկին հաղորդել
  12. բարև-բարի լույսը կտրել, բարև-բարի լույս չասել - նեղանալ
  13. բարև բերել - մեկից՝ մեկի կողմից բարև հաղորդել ◆ Կաքավ թըռավ կանաչ սարեն․․․ Բարև բերավ ծաղիկներեն։ Հովհաննես Թումանյան
  14. Նոր Նախիջևան, Պոլիս՝ բարև տաս՝ բարեկենդանի կուգա - մարդ, որին չի կարելի երես տալ, աներես
  15. Սեբաստիա՝ շեմներ չի բարևես
    1. չհարսնանաս, ծաղիկ հասակում մեռնես
    2. քայլելու վիճակի չհասնես, դեռ երեխա մեռնես

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=բարև&oldid=1776957» էջից