բացառություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑrutʰˈjun]

վանկեր՝ բա•ցա•ռու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. բացառելը, բացառվելը
  2. ընդհանուր կարգից, կանոնից շեղվող երևույթ, արարք և այլն ◆ Ամբողջ գյուղում ակումբի շենքը իր գեղեցկությամբ բացառություն էր։
  3. սովորական կարգից՝ դասավորությունից դուրս լինելը, բացառիկ երևույթ
  4. շեղում տվյալ քերականական կանոնից (քրկն․)
  5. առանձնակի, մասնավոր արտոնություն, առանձնաշնորհում
  6. (սոց․) բացառությունը ըսռ սոցիալական նշանների
Հոմանիշներ[խմբագրել]

անկանոնություն, զարտուղություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. առանց բացառության - բացառություն չունենալով՝ չլինելով, բացառություն չվերցնելով ◆ Հին ճանապարհի տները մի հարկանի էին՝ առանց բացառության։ (Ակսել Բակունց)
  2. բացառություն կազմել -
    1. բացառիկ լինել
    2. ընդհանուր կանոնին չենթարկվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։