գաղտակուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁtɑˈkuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գաղ•տա•կուր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մարգարտաբեր խեցեմորթիների ցեղին պատկանող երկպատյան խեցեմորթ
- դրա խեցու ներքին՝ երփներանգ փայլով շերտը, որ օգտագործվում է զանազան զարդեղենների համար, սադափ ◆ Միջուկները բաժանում էր նա ճղված կեղևներից [շագանակներից] և դնում սադաֆի լայն գաղտակուրի մեջ, որ ափսեի տեղ էր ծառայում։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (կենդբ․) գաղտակրա
- սադաթ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գաղտակուր(ը) | գաղտակուրներ(ը) |
| Սեռ. | գաղտակուրի | գաղտակուրների |
| Տր. | գաղտակուրի(ն) | գաղտակուրների(ն) |
| Հայց. | գաղտակուր(ը) | գաղտակուրներ(ը) |
| Բաց. | գաղտակուրից | գաղտակուրներից |
| Գործ. | գաղտակուրով | գաղտակուրներով |
| Ներգ. | գաղտակուրում | գաղտակուրներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։