գիտակցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡitɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գի•տակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

Բացատրություն

  1. (նորբ․) բանականություն, խելք, դատողություն, միտք
  2. օբյեկտիվ իրականության ընկալումն ու ըմբռնումը, շրջապատը մտովին ընկալելու ունակությունը ◆ Գիտակցության գալ, գիտակցությունը կորցնել։
  3. հասարակական կյանքի հասկանալը՝ գիտակցելը ◆ Քաղաքական գիտակցություն:
  4. (գիտ․) մարդու ուղեղում իրականության արտացոլման պրոցեսը, որի մեջ մտնում են մարդու հոգեկան գործունեության բոլոր ձևերն ու նպատակասլաց գործունեությունը ◆ Գիտակցությունը ուղեղի ֆունկցիան է։
  5. մարդու, որպես որոշ հասարակական դասակարգի ներկայացուցչի, հոգեբանությունը և քաղաքական, փիլիսոփայական, կրոնական, գեղարվեստական և այլ հայացքները ◆ Կեցությունը որոշում է գիտակցությունը:
  6. գիտակցելը, ըմբռնելը, հասկանալը ◆ Պարտքի՝ պատասխանատվության գիտակցություն:
  7. գիտենալը, տեղյակ լինելը, իրազեկություն ◆ Այդ մասին նա գիտակցություն չուներ։
  8. ուշք
  9. (սոց․) մարդու ուղեղի մաս, որը ինքնակառավարվող է

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բանականություն, դատողություն, տրամաբանություն, ողջամտություն, խելք, միտք
  2. ուշք, զգոնություն, սթափություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. գիտակցության բերել
    1. ուշքի բերել
    2. մոլորությունից՝ սխալից ետ կանգնեցնել, խելքի բերել
  2. գիտակցության գալ
    1. ուշքի գալ
    2. գիտակից դառնալ, քաղաքական գիտակցություն ձեռք բերել
  3. գիտակցությունը կորցնել - ուշաթափվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։