Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գոյական

վանկեր՝ գո•յա•կան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(լեզվբ․) առարկայի հասկացողություն արտահայտող բառերի, որպես խոսքի մասի ընդհանուր անունը
գոյություն ունեցող

Բաղադրյալ բառեր
գոյականաբար գոյականական գոյականակազմ գոյականակերտ գոյականանալ գոյականացվել գոյականացնել գոյականացում գոյականորեն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ noun գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ существительное (ru) ‎(suščestvitelʹnoje), субстантив (ru) ‎(substantiv) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։