գրկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ գ(ը)ր•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. գիրկն առնել, թևերով փաթաթվելով գրկի մեջ առնել
  2. գիրկն առնելով ողջագուրվել, մեկին փարվել իբրև սիրո՝ կարոտի և այլնի արտահայտություն
  3. (փխբ․) մեղմորեն պատել, պարփակել, խտտել, վրան սեղմ նստել (զգեստի մասին)
  4. (փխբ․) շրջապատել, իր մեջ առնել ◆ Մանյակը… գրկում էր նրա պարանոցը։ (Մուրացան)
  5. (փխբ․) պատել, պարուրել ◆ Ամպի փեշերը փռվելով սարից, ձորերն են գրկում։ Վ. Միրաքյան
  6. (փխբ․) իր խորքը՝ գիրկն առնել, կլանել ◆ Ծովն իր ավարը գրկեց։ Սիամանթո
  7. (փխբ․) համակել, տիրել ◆ Գրկեց ինձ թախիծն հնամյա։ Եղիշե Չարենց
  8. (փխբ․) (հզվդ․) ընդունել, ճաշակել, մի բանի անձնատուր լինել ◆ Այսօր թող խնդանք և վայելք գրկենք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. գոգել, գրկախառնել, փարել, (ժղ․)՝ անթել, խտտել, գիրկն ընդունել, գիրկ ու ծոց անել, գիրկը բաց անել (բանալ), գիիրկը գցել, գիրկն առնել, (ժղ․)՝ խտիտ առնել, խտիտն առնել
  2. գրկախառնվել, փաթաթվել, գրկվել, ողջագուրվել, գգվել, փարվել, գրկափարվել, գիրկընդխառնվել, պլլվել (արևմտհ․), իրար գիրկ ընկնել, իրար գիրկ նետվել, իրար ճիտ նետվել, (գվռ․)՝ խտիտ-խտիտ լինել, կուլի-կուլի տալ, կուլովն ընկնել, ճիտ անել, ճտովն ընկնել, ճիտը փաթաթվել, ճիճի անել
  3. ամփոփել, խտտել (զգեստի մասին)
  4. տե՛ս պարուրել
  5. տե՛ս համակել
  6. տե՛ս կլանել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]