դաշնակցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑʃnɑkt͡sʰutʰˈjun]


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դաշ•նակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դաշնակիցների միություն, դաշինք, դաշինք կապելը, դաշնակցելը ◆ Խամսայի բոլոր հինգ մելիքները միացած են բարեկամության և արյան ամուր դաշնակցությամբ: (Րաֆֆի)
  2. հայ խոշոր բուրժուազիայի ազգայնամոլական հակահեղափոխական կուսակցություն
  3. նվագակցություն, ձայնակցությոն ◆ Նա երգում է ջութակի դաշնակցությամբ:
  4. (հնց․) տե՛ս ներդաշնակություն ◆ Ու դաշնակցություն մը կը սկսեր իր բոլորտիքը. կատակի, խաղի, ծաղրի դաշնակցությունը, որ այս մարդուն միամիտ սիրահարի ձևերովը պիտի զբոսնուր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ուխտակցությոն, բարեկամություն, դաշնակություն, դաշնավորություն, ներդաշնակություն, դաշնակցություն, դաշնապետություն
  2. նվագակցություն
  3. միաբանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑʃnɑkt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (պատմ․)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։