երկրորդային
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɾɔɾdɑˈjin]
վանկեր՝ երկ•րոր•դա•յին
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- ածանցական, ոչ սկզբնային, որևէ բանից վախեցող ◆ Բոլոր եղանանկները բացի սովաորական ժամանակներից ունեն նաև այսպես կոչված երկրորդային ժամանակներ, որոնք անպայման կերպով են արտայաըտվում։ (Դասագիրք)
- որևէ բանի հետևանքը հանդիսացող, զարգացման, ծագման երկրորդ, ոչ սկզբնական հետևանքային աստիճանը ներկայացնող
- ոչ հիմնական, ոչ էական, կողմնակի
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։