զմրուխտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [zəmˈɾuχt]

վանկեր՝ զ(ը)մ•րուխտ 

Արտասանություն[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *zumurruft. զմրութ ձևը փոխառված է թուրքերենից։

Գոյական

  1. (երկրբ․) միներալ, բերիլի հազվագյուտ քրոմապարունակ վառ խտականաչ տարատեսակ
  2. վառ կանաչ գույնի թափանցիկ թանկագին քար (հնք․) ◆ Պաստերը մարջանից էին, ծառերի տերևները՝ զմրուխտից, պտուղները՝ հակինթից։ Հովհաննես Թումանյան
  3. կանաչ, բուսականություն (փխբ․) ◆ Հայրենի գետին զմրուխտ ափերին մեր հին տնակն է կքել մենավոր։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Զմրուխտ սարում երազել եմ Չնաշխարհիկ մուրազ անուշ։ Հովհաննես Թումանյան
  4. կանաչություն, կանաչ ◆ Ջանում էր երևակայության աչքով տեսնել խաղողի այգիների զմրուխտը, ոսկի ողկույզներ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Տամկացած գետնի աշնանային զմրուխտը ապրում էր վերջին օրերը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  5. կանացի հատուկ անուն

Ածական

զմրուխտի գույնի, վառ կանաչ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

զմրուխտաքար, սկյութիկոն, սկյութական ակն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

զմրուխտ թռչուն - հեքիաթների առասպելական, դրական հատկանիշներով թռչուն Զմրուխտ հավք՝ թռչուն, ղուշ― հեքիաթներում հաճախ հիշատակվող առասպելական թռչուն, որ հեքիաթի դրական հերոսին թռցնում է ցանկացած վայրը կամ իր երգով հարաշքներ է գործում ◆ Ու պատմում է նա (Նեսոն) Հուրի փերիներից, Զմրուխտ ղուշից, լիս ու մութ աշխարհից։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։