Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•կե•րա•նալ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ընկեր դառնալ
ուրիշի հետ միանալ մի ընդհանուր նպատակի, գործի և այլնի համար, գործակցել
ուղեկցել, զուգորդել, միաժամանակ տեղի ունենալ
ընկեր, ընկնել, հավասարվել, նմանվել
տե՛ս ընկերակցել
կիսովի, ընկերովի մի բան անել (առևտրի, անասուն մերթելու, լծկան բանեցնելու և այլնի մասին) (ժղ․)
միանալ, միավորվել (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ make friends, pal գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дружиться (ru) ‎(družitʹsja), подружиться (ru) ‎(podružitʹsja), сдружаться (ru) ‎(sdružatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։