թույլատրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [tuylatrel ]

վանկեր՝ թույ-լատ-րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. թույլ տալ, չարգելել, չխափանել
  2. իրավունք տալ, արտոնել
  3. հանդուրժել, տանել, կարելի համարել
  4. հնարավորություն ընձեռել (պայմանների՝ միջավայրի՝ հանգամանքների մասին) ◆ Պայմանները նրան չթույլատրեցին սովորել։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. թողնել, արտոնել, իրավունք տալ, թույլ տալ, արտոնություն տալ
  2. հրամայել

Աղբյուրներ[խմբագրել]