թուքումրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•քու•մ(ը)•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. (ժղ․) անարգել, խայտառակել, անպատվել ◆ Վենցելն սկսում է թուքումրել, գոռալ Դաուերլինգի վրա։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խայտառակել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]