թրծել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾt͡sɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թըր•ծել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- բարձր ջերմության ներգործության ենթարկել՝ այրել կարծրություն տալու համար ◆ Մարգարիտը… խնդրեց, որ առանձին խնամքով թրծի Հովնաթանի հուշարձանը։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Գավաթներն ու գինու կթղաները… թրծում էին հենց այդտեղ քուրաների վրա։ Ստեփան Զորյան
- կոփել, դաստիարակել, վարժեցնել, հմտացնել (փխբ․) ◆ Հարավային բոցակեզ արեգակը այրել, թրծել է նրան որպես մի անոթ, որ դրած է բրուտի մշտավառ քուրայի մեջ։ ◆ Ով է նա, որ ինձ հետ մեկտեղ պիտի հոգիդ այնպես թրծի, որ դու կյանքում միշտ վեր ձգտես։ (Գևորգ Էմին)
- գործածելով հարկ եղած հատկությունները տալ։ Զենքերը դեռ չէին թրծել կռվում (փխբ․) ◆ Նոր զենքերը կռվում պետք է թրծել:
- կերտել, շինել (փխբ․) ◆ Մեր հին բրուտները հայրենի կավից են թրծել հայ օջախների փլատակների տակից հանված գեղեցիկ հախճապակյա ու ճենապակյա իրերը։
Ածական
- կիզիկչ՝ այրող շոգ անել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։