Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժխտել

վանկեր՝ ժ(ը)խ•տել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։

մերժել, հերքել, բացառել ◆ Չսիրելով նրան՝ չէր էլ ժխտում նրա արժանիքները:
չհամաձայնել, չընդունել, չխոստովանել ◆ Մեղադրյալը վճռաբար ժխտում էր իր մասնակցությունը:
չարժեքավորել, բացասական, ժխտողական վերաբերմունք ցուցաբերել, չգնահատել, չճանաչել
դրժել, ուրանալ ◆ Նա թեև չժխտեց յուր ուխտը, բայց հետաձգեց: (Րաֆֆի)

հերքել, ուրանալ, անգիտանալ, բացասել, մերժել, բացառել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ deny, oppose, refuse հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ опровергнуть (ru) ‎(oprovergnutʹ), опровергать (ru) ‎(oprovergatʹ), отрицать (ru) ‎(otricatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։