ինքնուրույն
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնուրոյն
Ածական
վանկեր՝ ինք•նու•րույն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- որևէ մեկից կամ որևէ բանից կախման մեջ չգտնվող, անկախ ◆ Հայ քաղաքական գործիչները ծրագրեր են մշակում՝ եվրոպական պետություններ և Ռուսաստանի օգնությամբ վերականգնելու Հայկական ինքնուրույն պետականությունը։ ◆ Նա շատ լավ է իմանում, եթե իրենից նախնինքը ունեցել են և և պահպանել են Ղարաբաղի լեռների մեջ մի ինքնուրույն հայկական իշխանություն։ (Րաֆֆի)
- իր սեփական արժեքը` դիրքը` տեղն ունեցող, մյուսների շարքից զատվող, առանձին, առանձնահատուկ ◆ Իմ օրերում ես ցանկացա լինել վսեմ և ինքնուրույն, իմ օրերում ես ցանկացա կյանքս զոհել նրա սիրուն։ ԵԶ
- անկախ` ինքն առանց ուրիշների օգնության գործելու` մտածելու` վարվելու ընդունակ ◆ Գրական գիտությունների իքնաստեղծ, ինքնուրույն հեղինակությունները… աննշան են։ (Րաֆֆի)
- կողմնակի ազդեցություններից` ճնշումից` կաշկանդումից ազատ, ինքնատիպ ◆ Աբովյանը տվեց մի շարք ինքնուրույն և թարգմանական պատմվածքներ։
- յուրահատուկ, յուրօրինակ, տարօրինակ ◆ Եվան շնորհալի, հետաքրքրվող, ինքնուրույն, գեղեցիկ աղջիկ է։ (Նար-Դոս)
- սեփական ստեղծագործություն հանդիսացող, ոչ թարգմանական կամ փոխադրական ◆ Պարզվեց… որ վարչությունը շատ ինքնուրույն կերպով է վարում մեզանում սեփական թատրոնի գործը։ (Շիրվանզադե)
- սեփական նախաձեռնության վրա հիմնված ◆ Լիիմաստ են կոչվում այն բառերը, որոնք ունեն ինքնուրույն բառային իմաստ և բառային ձև։
- առանձնահատուկ՝ տարբերակիչ գծերով օժտված, ինքնատիպ, յուրահատուկ ◆ Այդ մասին պատմությունը տալիս է մեզ մի շատ ինքնուրույն և ժամանակի բնավորությանը խիստ հատկանիշ օրինակ ◆ Մինչև անդամ անճոռնի հագուստի մեջ ակամա համակրանք գրավող ինչ֊որ ինքնուրույն բան էր ներկայանում։ (Նար-Դոս)
- սեփական դեր ու նշանակություն ունեցող, առանձին ◆ Գիտության ինքնուրույն ճյուղ։
- առանց կողմնակի միջամտության, բնական, բնականորեն ◆ նրա խելքը, դատողությունները և բոլոր մտավոր կարողությունները ավելի ինքնուրույն կերպով են զարգանում։ (Րաֆֆի)
- մեկուսի, ինքնամփոփ ◆ Նա ուրիշի հետ չի առնչվում, ինքնուրույն կյանք վարում։
- (նորբ․) ինքնատիպ, յուրօրինակ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անկախ, ինքնօրեն, ինքնագլուխ, ինքնիշխան, ինքնավար
- առանձին, մասնավոր, ինքնահատուկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։