իրեղեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ի•րե•ղեն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. իրեր (հվքկն․)
  2. ուղևորի իրեր, ուղեբեռ, ծանրոց
  3. (նորբ․) սպասք, կահկարիսի

Ածական

  1. իր հանդիսացող, նյութական դրսևորում ունեցող, իրային ◆ Սկսեց նայել պատուհանները, սկսեց քրքրել բոլոր դարակները, որոնց մեջ պահված էին յուր իրեղենները։ (Րաֆֆի) , ◆ Երեկոյան նա իրեղենները տեղափոխեց։ (Շիրվանզադե)
  2. ◆ Ընկրոջ հեռանալուց հետո նա սկսավ կարգի բերել յուր իրեղենները և կապկպել։ (Մուրացան) , ◆ Թող առաջ տանեն իրեղենները և տեղավորեն։ Լ Մանվ
  3. ◆ Իրեղեն տվյալներ։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. իրեղեն ապացույց(ներ)
    1. հնացագործության հետ կապված իրեր՝ առարկաներ, որոնք հնարավորություն են տալիս հանցագործությունը բացահայտելու (իրավ․)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։