լավաշա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ լա·վա·շա 

  1. լավաշի ձևով պաստեղ (սալորի, պոմիդորի և այլն)։
  2. կորիզը հանած ու չորացրած սալոր, որ գործածում են ճաշին թթու համ տալու համար։
  3. պայտարի գործիք, որով պայտելու ժամանակ անհանգիստ ձիերի ականջները ոլորելով զսպում են նրանց։

Աղբյուրներ[խմբագրել]