լոշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɔʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լօշ
վանկեր՝ լոշ
լոշ1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *lāb/p- կամ *lob/p- «թույլ կախվել» արմատից (լաւշ < *lāp-skh-՞). հմմտ. լատիներեն labōr «սահել, իջնել, տարածվել», labium «շուրթ», հին իսլանդերեն slafask «թուլանալ, հալից ընկնել», leppr (< *lappja) «ցնցոտի, լաթ, կախված մազափունջ», հին անգլերեն lappa «քղանցք, փեշ, ցնցոտի», թերևս նաև՝ հայերեն բարբառային լապռ (լեպռ) և այլն։ Աճառյանը նշում է արևելքում տարածված ձևեր (պարսկերեն, թուրքերեն lâvaš և այլն), բայց հնարավոր է համարում աղբյուրը համարել հայերենը (Թեհրանում lavaš-ը կոչվում է «հայկական հաց»։ Մեկ այլ տեղում բխեցնում է սեմական աղբյուրից։
Գոյական[խմբագրել]
- տե՛ս լավաշ ◆ Պառավը մի լոշ է տալի, Ծիտը լոշն առնում է թռչում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Թարմ լոշի բուրմունքը բռնել էր շրջապատը։ Խաչիկ Դաշտենց
Հոմանիշներ[խմբագրել]
լավաշ, հաց, գրտակ, (հնց․) իշկավա, սանգակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- իմանում է՝ կարծում է լոշի մեջ հալվա կա՝ հալվա ունի - մեծ՝ լավ բան է կարծում ◆ Ես էլ կասեմ լոշումը հալվա ունեմ: Ստեփան Զորյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
լոշ2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ստուգաբանորեն կապված է լոշ «լոշ, լավաշ» բառի հետ։
Գոյական[խմբագրել]
- տե՛ս արջտակ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։