խնդիրք

Վիքիբառարան-ից

{-hy-}}

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•դիրք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. մեկին ուղղված դիմում՝ որևէ պահանջ՝ կարիք բավարարելու, որևէ ցանկություն կատարելու մասին, խնդրանք։ ◆ Իմ խնդիրքիս վրա գիրքեր կը բերեր ինծօ կարդալու համար։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Պարոն Շահյանը, խնդրում եմ` մի մերժեք խնդիրքս։ (Նար-Դոս)
  2. ◆ Ամեն կողմից ուղարկում են շատ նամակներ ու խնդիրք։ Հովհաննես Թումանյան
  3. ◆ Մեծ թույրերը սուլթանի խնդիրքով ներկա էին։ (Ղազարոս Աղայան)
  4. ◆ Աղ ու հացող, լաց ու թացով առաջն ելավ, խնդիրք արավ։ Հովհաննես Թումանյան
  5. ◆ Գարեգին առիթ գտավ յուր խնդիրքն ներկայել։ Տիգրան Կամսարական
  6. ◆ Խնդիրք ունեմ, փորձանք է եկել գլխիս։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մի խնդիրք ունեմ, շատ եմ ցանկանում, որ չմերժես։ (Վահան Թոթովենց)
  7. ◆ Հեզ ու խոնարհ խնդիրքի կեցան։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խնդրանք, խնդրվածք (հնց․)
  2. տե՛ս դիմում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]