խոսակցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔsɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոսակցություն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խոսքի միջոցով կարծիքների՝ տեղեկությունների փոխանակություն երկու կամ ավելի անձերի միջև, զրույց ◆ Նրա ու հեղինակի մեջ սկսվեց ջերմ խոսակցույթուն։ (Րաֆֆի) ◆ Ուշադիր հետևում էի նրանց խոսակցությանը։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. բամբասանք, չարախոսություն ◆ ԱՅդ մասին շատ խոսակցություններ են եղել։ (Նաիրի Զարյան)
  3. վիճաբանություն, խոսքակռիվ ◆ Նրանց միջև տեղի ունեցած սուր խոսակցությունը երբեմն պատճառ էր դառնում, որ իրարից խռով մնամ։ (Ակսել Բակունց)
  4. (լեզվբ․) նույնն է՝ խոսք, զրույց, բան, բարբառ, ասացված, տե՛ս խոսք ◆ Որ մի ձայն, ոչ մի խոսակցություն։ (Ակսել Բակունց)
  5. լուր, տեղեկություն ◆ Այդ մասին արդեն քաղաքում խոսակցություն կա։
  6. ◆ Ավելորդ խոսակցություն անելը ամուսինների համարվում էր ամոթ։ (Վահան Թոթովենց)
  7. ◆ Ընթրում էի նրանց հետ առանց իմ կողմից խոսակցություն բանալու։ (Վահան Թոթովենց)
  8. ◆ Իսկ երբ խոսակցություն էր բացվում նրա մասին, ուղղակի դավաճան էր անվանում։ (Նար-Դոս)
  9. ◆ Մի այլ խմբում ուրիշ խոսակցություն էր գնում։
  10. ◆ Այդ մասին արդեն քաղաքում խոսակցություն է գնում։
  11. ◆ Այդ կնոջ վարքի մասին վաղուց խոսակցութուն են ունեցել իրար հետ։ (Վահան Թոթովենց)
  12. ◆ Օրիորդի հետ խոսակցություն ունեցա։ (Նար-Դոս)
  13. ◆ Հակոբը… պատմում էր մինչև անգամ թե մի օր ինչ խոսակցություն են ունեցել իրար հետ։ (Վահան Թոթովենց)
  14. ◆ Արսենը ցույց տվեց , թե ոչինչ տարօրինակ չի գտնում նրա լռության մեջ և թեքեց խոսակցություն։ (Վիգեն Խեչումյան)
  15. ◆ Խոսակցություն Քայլում էին լուռ, խոսակցությունը ոչ մի կերպ չէր կպչում։ (Բոգդան Վերդյան)
  16. ◆ Նրանց խոսակցությունը կինն էր, չարշաֆի մեջ փաթաթած այդ անիմանալի, դյութական, միստիկ, արարածը։ (Վահան Թոթովենց)
  17. ◆ եկավ խոսակցությունը կտրեց, գնաց։
  18. ◆ Նրա պատճառով խոսակցությունը կտրվեց։
  19. ◆ Իրենց խոսակցությունը դառնում էր այն սարսափելի ընտանիքի շուրջը, որ ապրում էր <<հարավի արիստոկրատներին իբրև հարևան>>։ (Վահան Թոթովենց)
  20. ◆ Սամվելի հոր գալուստը այժմ հակառակ նրա ցանկության յուր բոլոր պարզությամբ խոսակցության առարկա դարձավ։ (Րաֆֆի) ◆ Թորիկի համար աղջիկ գտնելը դարձավ և հարևանների խոսակցության առարկա։ (Վահան Թոթովենց)
  21. ◆ Սակայն հանկարծ կորցրեց խոսակցության թելը և սկսեց ծիծաղել։
  22. ◆ Բոլորը շրջվել նայում էին տարօրինակ խասակցությամբ բենված երիտասարդներին։ (Բոգդան Վերդյան)
  23. ◆ Եկավ մեր խոսակցության թելը կտրեց։
  24. ◆ Կհասնենք անվնաս միայն ճանապարհին չխառնվենք խոսակցությունների։ (Վահան Թոթովենց)
  25. ◆ Սկսավ թևի հանդիսավոր շար-ումներ ընել, կարծես մեկու մը հետ խոսակցության մեջ էր։ (Վահան Թոթովենց)
  26. ◆ Ազգային լեզվի հարցի կապակցությամբ Հովհաննիսյանի ստեղծագործությունը հատուկ խոսակցության նյութ է տալիս։ (Մամուլ)
  27. տե՛ս նախադասություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. զրույց, զրուցակցություն, խոսք, ասուլիս, զրուցատրություն, (հնց.) խոսարկություն, կաճառում (ն), տուր և առ, (բրբ.) խոսվռտուք (անհամ), շոռ, խորաթա
  2. մտքերի փոխանակություն, բանակցություն
  3. տե՛ս բամբասանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]