խուփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խուփ

վանկեր՝ խուփ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khu-ph-` *(s)keu- «ծածկել, փաթաթել» արմատից, հմմտ. հին հնդկերեն skāuti, skunāti «ծածկում է», հայերեն ցիվ, հունարեն σκυνια՝ «հոնքեր», լատիներեն cucullus «գլխադիր, գլխանոց», հին վերին գերմաներեն scūr «ծածկ»։

  1. Կափարիչ։ Կճուճի խուփ։
  2. Արարատյան՝ գլխի սկավառակ
  3. Արարատյան՝ ծնկան ոսկորը
  4. Ղարաբաղ՝ Նոր Բայազետ՝ Նոր Նախիջևան՝ Մալաթիա՝ Վան՝ Համշեն՝ փակված, գոց, ծածկված
  5. Արարատյան՝ Համշեն՝ Աշխարհ չտեսած, չզարչգացած, աչքը փակ։
  6. Կաղապար:բրբռՍբ Չխոսկան, բերանփակ, անխոս, լուռ։
  7. Շամախի՝ գաղտնի, թաքուն

Գոյական

  1. ամանի՝ անոթի կափարիչ, կափույր
  2. (խոհր․) հայերն այն օգտագործում են թոնրի բերանը ծածկելու համար, պատրաստվում է թոնրի հետ, թոնրի կավից, ունենում է կավե բռնիչ, լինում նախշազարդ, որոշ կճուճներ նույնպես ունենում Են իրենց նյութից խուփ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (նորբ․) կափարիչ, կափույր, գլխադիր, ծածկիչ, խփի խփակ
  2. ակնկալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Խփեց գլխիս խուփը ջարդեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Խեղճ ձիավորներիցս մեկի ծնկան խուփը կոտրվեց:(Պերճ Պռոշյան)
  3. Ձեռքը խուփ է:(Հրաչյա Աճառյան)
  4. Հաշկերը խուփ ա:Սասնա ծռեր
  5. Շադ խուփ մաշտիգ ին:(Ձեռագիր)
  6. խուփ անել
  7. խուփ ասել
  8. խուփ-բերան
  9. խուփ գուռ
  10. խուփ ինկյե վեր ուր պուտկին
  11. խուփ պահել
  12. խուփը թող վրան մնա
  13. Խոցերը խուփ առնել

|}

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։