ծագել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•գել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. երկնակամարի վրա երևալ՝ հայտնվել (երկնային լուսատուների մասին)Ահա ծագեց կարմիր արև, Տաք և պայծառ է օրը, Դեհ, քաշեցեք, սիրուն եզներ, Առաջ տարեք արորը:Առավոտյան աստղը ծագում էր արդեն և արևելքի մեջ խավարն սկսում էր լուսնից բաժանվել։
  2. բացվել, ծագել, ցաթել (լուսին՝ օրվա՝ ճառագայթների մասին)Եվ Այծեմնասարի ետևից ծագեցին արևի առաջին
  3. առաջ գալ, առաջանալ ◆ Արտադրության զարգացման հետ ծագում են նորանոր պահանջներ։
  4. սկիզբ առնել, սերվել ◆ Նա հավատացնում էր, թե ինքը ծագում է ազնվական տոհմից։
  5. կազմավորվել, ձևանալ, կազմվել ◆ Հայ ժողովուրդը ծագել է բազմաթիվ ցեղերի և տոհմերի միաձուլումով։
  6. երևան գալ, մեջտեղ գալ ◆ Հարց՝ խնդիր՝ միտք ծագել:
  7. բխել, սկիզբ առնել ◆ Դա եղբոյր զայրույթ է, որ ծագում է եղբորն ուղղելու զգացումից։
  8. տե՛ս ծագեցնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հայտնվել, երևալ, դուրս գալ
  2. բացվել, ծաթել, ծեգել, ճառագայթել, ճաճանչել, նշուղել, (հնց․)՝ շառավիղել, լուսածագել, նղնղալ (գվռ․)
  3. տե՛ս սկզբնավորվել, սերվել
  4. տե՛ս կազմավորվել, կազմվել
  5. (փխբ․) կայծակել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]