կանչել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կան•չել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. ձայն տալ, ձայնել
  2. բարձր գոչել, ճչալ, աղաղակել
  3. բարկացած գոռալ
  4. հրավիրել
  5. անվանել, անուն տալ, կոչել
  6. սուլել, շչել
  7. երգել (աքլորի), ձայն արձակել
  8. թռչունի ձայն արձակել
  9. (բարբառային) բարձրաձայն երգել, խաղ ասել
  10. (փխբ․) դեպի իրեն քաշել, ձգել ◆ Կանչում է կրկին, կանչում անդադար, էն չքնաղ երկր կարոտը անքուն (Հեքիաթ)։
  11. (փխբ․) գրավել, հրապուրել ◆ Հեռավոր երկրները… կանչում էին (Սմբատ Շահազիզ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ձայնել, ձայն տալ, լուր տալ
  2. հրավիրել, ձեռքով անել
  3. տե՛ս կոչել, անվանել
  4. տե՛ս երգել
  5. տե՛ս ճչալ, աղաղակել
  6. տե՛ս ոգեկոչել
  7. տե՛ս սուլել, շչել
  8. տե՛ս հնչել
  9. տե՛ս խոսել
  10. տե՛ս գրավել, հրապուրել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]