կողմնակից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔʁmnɑˈkit͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կող•մնա•կից 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. մեկի՝ մի բանի կողմը, մեկի հայացքներին համախոհ, կուսակից
  2. համաձայն, համամիտ
  3. կողքի՝ կողմերից կցված՝ միացած

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կողմ, թեր, կոսակից, գաղափարակից, պաշտպան
  2. համախոհ, համակամ, համամիտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]