կտուց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կտուց

վանկեր՝ կ(ը)•տուց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Հավանաբար կազմված է բնիկ հնդեվրոպական *gu-d- նախաձևից (*geu- «ծռել, կամար կազմել» արմատից)՝ -ուց վերջածանցով. *gu-d-ի համար հմմտ. հին ֆրիզերեն kāte (< *kaut) «կոճ», միջին ներքին գերմաներեն kōte, küte «սմբակ, կճղակ, ճանկ», նորվեգերեն բարբառային kyta «ուռուցիկ ծալք, սապատ, ուռուցք», հայերեն կոճ։ Ավելի քիչ հավանական է համեմատությունը հնդեվրոպական *geid- «կծել, խայթել, խուտուտ ածել» (հայերեն կէտ) կամ կովկասյան (դարգ. qudqudi «կտուց») ձևերի հետ։

Գոյական

  1. թթռչունների բերանի դուրս ցցված եղջերային երկփեղկ վերջավորությունը
  2. նավի՝ նավակի և այլն առջևի դուրս ցցված մասը, քիթ
  3. (փխբ․) ջրածիկի՝ թեյնոցի և այլն երկար կտցաձև մասը, որտեղից ջուրը հոսում է
  4. (բսբ․) որոշ պտուղների կտցաձև մասը
  5. (փխբ․) առարկայի կտցաձև մասը կամ կտցաձև առարկա

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (գվռ․) կնդիչ, ճակտկալ, ջավշակ
  2. տե՛ս ցռուկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կտուց կտցի - իրար մոտ, կողք-կողքի
  2. կտուց կտցի տալ - իրար հետ քաղցր՝ մտերմորեն խոսել՝ զրուցել
  3. կտուցը կաթոտ անել - կերակրել, սնել
  4. կտուցը մեղր քսել
    1. կաշառել
    2. ուտել, անուշ անել
  5. կտուցը քաղցրացնել
    1. կաշառել
    2. ուտել, անուշ անել
  6. կտուցը քարին քսել - տվածը չվերադարձնել՝ ուրանալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]