համայնք

Հայերեն

«համայնք» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [hɑmɑjŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•մայնք 

Գոյական

1. նախնադարյան տնտեսակարգին հատուկ՝ մարդկանց հասարակական միավորման ձև, որը բնորոշվում է արտադրության միջոցների (լրիվ կամ մասնակի) ընդհանուր տիրապետությամբ և լիակատար կամ մասնակի ինքնավարությամբ
2. (պատմ․) մեկ քաղաքի կամ գյուղի բնակչությունը որպես հասարակության ինքնավար կազմակերպություն
3. (արևմտհ․) կոմունա
4. (սոցաշխ․) մարդկանց հանրույթ, որն ունի ընդհանուր մշտական բնակության վայր, ամենօրյա կյանքում հանրույթի անդամները կախված են միմյանցից և իրականացնում են գործունեության զանազան ձևեր՝ ուղղված ընդհանուր կարիքների բավարարմանը
5. վարչատերիտորալ ստորին միավոր որոշ երկրներում
6. (սոց․) կենտրոնական հասկացություն սոցիոլոգիայում, որն օգտագործվում է և՛ դասական սոցիոլոգների, և՛ ժամանակակից սոցիոլոգների կողմից, նկարագրելու համար սոցիոլոգիական կազմակերպության հատուկ տեսակ, որտեղ գոյություն ունի առանձին անդամների կողմից նույնականացման ուժեղ զգացում համայնքի հանդեպ
7. (մռկ․) մարդկանց խումբ կամ միավորում, որն ունի ընդհանուր նպատակներ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հասարակություն, ժողովուրդ
2. (եկեղ․) հոտ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	համայնք(ը)	համայնքներ(ը)
Սեռ.	համայնքի	համայնքների
Տր.	համայնքի(ն)	համայնքների(ն)
Հայց.	համայնք(ը)	համայնքներ(ը)
Բաց.	համայնքից	համայնքներից
Գործ.	համայնքով	համայնքներով
Ներգ.	համայնքում	համայնքներում

Բաղադրյալ բառեր
համայնքապատկան քաղաքային համայնք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ community գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ община (ru) ‎(obščina) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ communauté

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։